پلاستیکی: بهترین گزینه برای محیطهای مرطوب مثل حمام یا تراسهای بدون سقف. کپک نمیزنه و آب رو جذب نمیکنه.
چوبی: حتی MDFهای روکشدار هم در برابر رطوبت حساساند و با گذر زمان باد میکنن یا تاب برمیدارن.
فلزی: ضد آب هست، اما اگر رنگ و پوشش روش از بین بره، ممکنه زنگ بزنه.
🔸 نکته کمتر شنیدهشده: کپک نه فقط ظاهر، بلکه بوی بد کفشهارو تشدید میکنه. برای خونههایی که رطوبت بالاست، جاکفشی پلاستیکی کمک میکنه بوی کفشها کمتر پخش بشه.
۲. وزن و جابجایی 🏋️
پلاستیکی: فوقالعاده سبک، مناسب مستأجرها یا خونههایی که چیدمان زیاد تغییر میکنه.
چوبی: سنگینتره، جابجاییش سخته. برای خونههایی که ثبات دارن، خوبه.
فلزی: بین پلاستیکی و چوبی، ولی گاهی لبههای تیز داره.
🔸 نکته خاص: جاکفشی پلاستیکی در زمان اسبابکشی بهدلیل وزن پایین، میتونه بهعنوان باکس حمل وسایل هم استفاده بشه!
۳. قابلیت شخصیسازی و تغییر چیدمان 🎨
پلاستیکی: بعضی مدلها ماژولار هستن، میتونی طبقاتشو زیاد یا کم کنی.
چوبی: ثابت و بدون امکان تغییر.
فلزی: معمولاً ثابت، اما بعضی مدلهای صنعتی قابلیت تنظیم دارن.
🔸 نکته خاص: جاکفشی پلاستیکی ماژولار برای بچهها یا مهمونیها عالیه؛ میتونی ارتفاع رو کم کنی تا کودکها هم دسترسی داشته باشن.
۴. زیبایی و هماهنگی با دکوراسیون 🛋️
چوبی: طبیعی، شیک، گرم و دلنشین.
فلزی: مدرن و صنعتی. مناسب سبکهای مینیمال یا loft.
پلاستیکی: نه چندان لوکس، ولی در رنگهای متنوع تولید میشه.
🔸 ترفند خاص: با اضافه کردن برچسبهای چوبی یا روکش چسبی، میشه جاکفشی پلاستیکی رو شبیه جاکفشی چوبی کرد – هزینه کمتر، ظاهر بهتر!
۵. قیمت 💰
پلاستیکی: اقتصادیترین گزینه.
چوبی: بسته به نوع چوب، میتونه خیلی گرون تموم بشه.
فلزی: بینابین، ولی کیفیت بالا هزینهبره.
🔸 نکته واقعی بازار: جاکفشیهای چوبی با ظاهر زیبا اما قیمت پایین، معمولاً از نئوپان ضعیف درست شدن. زود باد میکنن و ماندگاری کمی دارن.